Bless EES

Í hinni ómálefnalegu umræðu um Evrópusambandið og hugsanlega aðild Íslands að því síðustu misserin hafa margir stjórnmálamenn haldið því statt og stöðugt fram að hag landsins sé betur borgið með núverandi EES-samningi en fullri ESB-aðild. Sömu menn hafa gjarnan haft á orði að núverandi fyrirkomulag færi okkur flesta kosti en hlífi við kostnaðarsömum skyldum og segja einnig að hagsmunir svo lítillar aðildarþjóðar yrðu léttvægir í meðförum hins stóra Evrópuþings.

 

Nú hefur því miður komið í ljós að þessir andstæðingar ESB-aðildar sáu ekki heildarmyndina með sínum þröngu eiginhagsmunagleraugum. Ísland var því miður ekki með í félaginu á ögurstundu og því fór sem fór. EES bauð ekki upp á það öryggisnet sem lítil þjóð þurfti á að halda. Skyldu þeir áfram ætla að þrjóskast við?

 

Það gleymdist víst að ESB var á sínum tíma stofnað með það að leiðarljósi að þjappa sundurlyndum nágrannaþjóðum saman og gera sameinaða Evrópu í leiðinni að styrkri rödd í alþjóðastjórnmálum. Óneitanlega væri það hagur Íslands að vera þátttakandi í slíku samstarfi. Það er afdalamennska af verstu gerð að halda að lítil eyþjóð, skuldug upp fyrir haus, megi sín einhvers með áframhaldandi EES samningi.

 

Vissulega hafa aðildarríkin fengið mismikið út úr samstarfinu og þurft að leggja mismikið að mörkum. Hins vegar er það ómetanlegt þegar hamfarir ganga yfir, hvort heldur náttúrulegar, efnahagslegar eða styrjaldarlegar, að vera þáttakandi í sterku ríkjasambandi þjóða. Það hafa Íslendingar nú á vissan hátt sannreynt á eigin skinni og ættu að hugsa sig vel um áður en fleiri stóráföll ríða yfir. Verðmiðinn ætti heldur ekki að verða svo ýkja hár í ljósi efnahagsástandsins hér.

Ítrekar að Ísland fengi hraðferð inn í ESB

Nú er lag...

Nú er lag að skapa hér fjölbreytt og skapandi þjóðfélag sem byggir á þekkingu og menntun í sátt við umhverfi og fólk. Sú stefna sem hefur viðgengist á síðastliðnum árum sigldi einfaldlega í strand og ættu þeir sem stóðu við stjórnvölinn að sjá sóma sinn í að hlífa Íslandi við frekari skakkaföllum. Við þurfum nýja flokka og nýtt fólk með ferskar hugmyndir til að taka við stjórn.

Róttæk endurskoðun

Draugagangur í Valhöll

Ég óttast að Sjálfstæðismenn átti sig þrátt fyrir allt ekki á alvöru málsins.  Þetta snýst ekki um einstakar persónur, Davíð Oddsson eða aðra. Ísland sem við þekktum verður ekki til mikið lengur.

Þegar Geir Haarde og félagar hans í ríkisstjórninni eru búnir að bjarga lífi sjúklingsins (ríkisins) þá verður hlutverki þeirra lokið. Endurhæfingin þarf að fara fram með víðtækri aðkomu fólks úr hinum ýmsu þjóðfélagshópum, s.s. háskólasamfélaginu, atvinnulífinu, menntakerfinu, o.s.frv. Það ríður á að hér verði komið á fót nýju lýðræðissamfélagi þar sem gömlu flokkarnir og stjórnunarhættirnir verða lagðir af og allt þjóðskipulag endurmetið með framtíðina að leiðarljósi.

Þetta verður algjörlega afgerandi fyrir það hvort að hér verði fjölbreytilegt menningarsamfélag eftir 10 ár eða niðurdrepandi verksmiðjunýlenda. Það þarf miklu fremur aðkomu heimspekinga en stjórnmálamenn á þessu stigi málsins.

Nú verður endanlega að kveða niður þennan draug sem óvart fylgdi okkur inn í 21. öldina. Flokkaklíkur, bitlingar, fyrirgreiðslupólitík verktakamafíur og fyrirhyggjulausir útrásarvíkingar mega ekki fá að ráðskast með íslenska þjóð framar. Nú þarf að bretta upp ermar og það eru ekki gömlu stjórnmálamennirnir og flokkstengdir steingervingar sem það eiga að gera.

Ekki gagnrýni á Davíð

Eigum við ekkert betra skilið?

Eitt af því fáa jákvæða við stöðuna í dag er að stjórnmálin hljóta að fara í algjöra endurnýjun lífdaga. Það er óhugsandi að fólk sætti sig við meira af því sama - þessa þrasgjörnu karla sem stæra sig af stöðugleika og velferð þegar vel árar en eru svo með buxurnar niður um sig strax og á móti blæs.

Af hverju var ekki eðlilega staðið að einkavæðingu ríkisfyrirtækjanna? Hvað var gert við peningana sem fengust fyrir sölu þeirra? Var þeim hyggilega veitt til að auðvelda fólkinu í landinu að lifa og starfa? Hvar er stóra planið??? Það hlýtur t.d. að vera markmið að gera Ísland minna háð innfluttri olíu. Af hverju ekkert raflestarkerfi?

Ætli Héðinsfjarðargöng og hálfbyggt tónlistarhús í miðju Reykjavíkur verði ekki minnisvarði um þessa þaulsetnu stjórnmálamenn sem skömmtuðu sér sérstök lífeyrisréttindi og verðlaunuðu sífellt sig og sína en hirtu lítið um að passa upp á þjóðina sem kaus þá aftur og aftur og aftur og aftur......

Bretar knésettu stærsta fyrirtæki Íslendinga með valdníðslu

Vandi VG

Það er sorglegt að sjá hvernig gamlir Allaballar einoka mörg ágæt baráttumál. Umhverfismálin eru t.d. síður en svo einkamál þeirra sem hallast til vinstri. Þegar ég heyrði í morgun að mótmælendur hyggðust syngja Nallann fyrir utan Seðlabankann steinhætti ég við að mæta.

Á tímabili kaus ég VG vegna stefnu þeirra í umhverfismálum. Því lauk hins vegar eftir að ég mætti á fund hjá þeim þar sem ESB var aðalumræðuefnið. Ragnar Arnalds talaði þar út í eitt um óteljandi galla við ESB-aðild en gat ekki nefnt einn einasta kost þegar ég spurði eftir því. Ekki einu sinni að taka upp Evru sem gjaldmiðil!

Mótmælt fyrir utan Seðlabankann

Hvað næst?

Skyldi þetta NEI vera nógu sannfærandi fyrir fulltrúa Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórn eða ætla þeir næst að spyrja Gordon Brown, Merkel og Berlusconi? Því miður setur að manni kvíða yfir því hvað þeim dettur næst í hug - allt annað en að viðurkenna mistök sín, er ég hræddur um.

Er það kannski Bjartur í Sumarhúsum sem öllu ræður á þessu græðgis volaða skeri langt norður í ballarhafi?

Útilokað að taka upp evru

Við hvað eru menn hræddir?

Mér finnst ekki skemmtilegt að lesa um þessa heimsókn Evrópunefndar ríkisstjórnarinnar til Brussel. Það var fyrirfram vitað að ekki væri pólitískur vilji fyrir því hjá ESB að opna fyrir aðild Íslands að myntbandalaginu. Olli Rehn er í raun bara að ítreka það sem áður hefur verið sagt af honum sjálfum og fleiri hátt settum mönnum sem spurðir hafa verið.

Nú á svo að kanna hvort að lagalegar hindranir séu fyrir hendi. Hins vegar komumst við hvorki lönd né strönd á lagalegum forsendum einum saman. Þetta sýnir hins vegar það að ríkisstjórnin er enn að spóla í sama farinu og treystir sér ekki til að taka af skarið.

Fyrir rúmum 5 mánuðum síðan var birt skoðanakönnun þar sem fram kom að rúmir 2/3 hlutar landsmanna vilja að ríkisstjórnin hefji undirbúning aðildarumsóknar. Það er hún hins vegar ekki að gera á meðan að hausnum er barið við steininn.

Að lokum þetta: Stór hópur fólks óttast um sjálfstæði þjóðarinnar ef aðild að ESB yrði að veruleika. Hins vegar virðast margir telja að núverandi fyrirkomulag EES samningsins plús aukaaðild að myntbandalaginu sé ákjósanleg leið. Með því móti værum við hins vegar búin að afsala okkur þátttöku í stefnumótandi umræðu um lagasetningu og fjármálastefnu. Lítið færi fyrir sjálfstæði okkar í þeirri stöðu.

Við hvað eru stjórnmálamennirnir hræddir?

Tvíhliða upptaka evru óraunhæf

Rafmagnssultur

Ég skrifaði smá klausu um þetta fyrr í dag, sjá hér.

Vélar Sultartangavirkjunar bila enn

Rafmagnslaust á Sultartanga!

Það tók einungis hálftíma að koma rafmagninu á í Reykjavík. Ekki verður sama sagt um Sultartangavirkjun.

Á sama tíma og Landsvirkjun rifjar upp 30 ára gamlan draum um virkjun við Friðland að Fjallabaki stendur 120 MW virkjun við Sultartanga óvirk og framleiðir alls enga orku. Hún er einungis 8 ára gömul og greinilegt að eitthvað mikið hefur farið úrskeiðis fyrst að báðir spennarnir hafa gefið sig. Ljóst er að gífurlegir fjármunir tapast því nýir spennar fást ekki afgreiddir nema með 1 árs afgreiðslufresti.

Fyrirhuguð Bjallavirkjun myndi hins vegar einungis framleiða 46 MW og "skarta" lóni sem væri 30 ferkílómetrar að stærð (3000 hektarar) á svæði sem er vissulega ósnortið. Það er því ekki út í hött að álykta að hugmyndinni sé ætlað að draga athyglina frá öðrum virkjanakostum og dreifa athygli náttúruverndarfólks.

Hvað sem öðru líður þá hlýtur það að vera óásættanlegt að Sultartangavirkjun standi óvirk í á annað ár. Hver ber ábyrgð á því?

Rafmagnslaust í hluta Reykjavíkur

Undirskriftasöfnun græna karlsins

Það er varla sæmandi að fara af stað með svona undirskriftasöfnun án þess að nokkur félagasamtök eða nafngreindir einstaklingar standi að baki hugmyndinni. Maður veltir því fyrir sér hvort að viðkomandi ætli að koma undirskriftunum á framfæri í nafnlausu bréfi eða undir dulnefni.

Ekki er heldur gott að átta sig á því hvað felst nákvæmlega í ályktuninni því að hún er bæði klisjukennd og innihaldslaus. Ríkisstjórnin virðist síður en svo vera að slá af nýtingu orkuauðlinda og er því vandséð að þörf sé á hvatningu sem þessari. 

Manni dettur helst í hug að hinn óstöðvandi græni gangbrautarljósakarl sé aftur kominn á stjá. Eftirlifandi Framsóknarmenn iða örugglega í skinninu að komast aftur í Umhverfisráðuneytið og halda áfram á sömu braut og Siv og Jónína.

Vilja nýta orkuauðlindirnar