Fleiri spurningar en svör

Það hefur verið ævintýri líkast að fylgjast með pukrinu í kring um þetta mál í höndum stjórnmálamanna sem lofuðu gegnsæi í kosningabaráttunni í vor og að hafa allt upp á borðum. Á sama tíma var upplýsingum haldið leyndum sem líklega gátu komið sér illa í umræðunni fyrir kosningar.

Í aflæstu herbergi á Alþingi hefur verið geymd mappa með ýmsum trúnaðarskjölum tengd Icesave sem einungis alþingismenn geta lesið. Svo mikil áhersla var lögð á leyndina að ekki mátti taka skjölin úr möppunni eða fara með út úr herberginu og var sérstakur vörður látinn gæta þeirra eins og sjáaldurs augna sinna. 

Nú ber svo við að lögfræðistofan margumrædda hefur ráðlagt að efni skýrslunnar skyldi haldið leyndu til að færa mögulegum andstæðingum okkar í dómsmáli ekki vopnin upp í hendurnar. Reikna má með að innihald hennar hefði verið varfærnislegar framsett ef vitað hefði verið fyrir að um almenna birtingu yrði að ræða. Að vísu gæti hugsast að lögfræðistofan sé líka að hugsa um sitt eigið orðspor í Bretlandi þar sem að líklegt má teljast að aðrir viðskiptavinir hennar eigi um sárt að binda vegna Icesave.

Enn einu sinni vakna fleiri spurningar en svör um það hverjir, hvernig, hvenær eða af hverju ýmsar afdrifaríkar ákvarðanir voru eða voru ekki teknar. Fyrst og síðast spyr maður sig hvort að fólkið sem stjórnar fyrir okkar hönd sé hæft til þeirra erfiðu verka og hvort að hagur þjóðarinnar sé örugglega alltaf hafður í fyrsta sæti. Nú er t.d. áhersla lögð á það að líf ríkisstjórnarinnar sé mögulega í höndum 27 ára gamals nýliða á Alþingi. Er framtíð ríkisstjórnarinnar virkilega eitthvað aðalatriði í þessu máli?

Giljagaur var annar, með gráa hausinn sinn. 

Vöruðu við því að birta álitið

Dæmigerður Dilbert?

Til að fyrirbyggja allan misskilning þá held ég að Steingrímur J. sé ágætis maður, vinnusamur og velviljaður. Samt hljóta menn að spyrja sig hvort hann sé rétti maðurinn að stjórna Íslandi á þessum afdrifaríku og erfiðu tímum. 

Sumir hafa eflaust heyrt um Peter principle sem gengur út á að starfsmenn innan fyrirtækis eða stofnunar fái stöðuhækkanir þangað til þeir eru komnir í stjórnunarstöðu sem þeir ráða illa við. Þannig geta fyrirtæki eða ráðuneyti verið í "gíslingu" vanhæfra stjórnenda sem ekkert fær stuggað við.

Dilbert principle er minna þekkt en það gengur út á að algjörlega vanhæfir starfsmenn séu settir í stöður þar sem þeir flækjast ekki fyrir. Þannig verða til margar tilgangslausar millistjórnendastöður sem hafa lítinn sem engan tilgang.

Maður spyr sig hvort að jarðfræðingurinn og flugfreyjan falli undir þessar athyglisverðu skilgreiningar. 

 

 

Tók við af „búskussa“