Ó-réttarríki

Ætli bananalýðveldi sé ekki of gott einkunnarorð til að rísa íslensku stjórnkerfi? Ó-réttarríki væri sennilega betur við hæfi nú þegar að dómarar eru búnir að hrifsa til sín lýðræðislegar kosningar af þjóðinni og ákæruvaldið hræðir fólk frá því að láta raddir sínar heyrast.

Enginn hefur hins vegar fengið dóm fyrir mútuþægni, að setja seðlabankann á hausinn, ryksuga bankana innanfrá, ræna innistæðueigendur í Bretlandi og Hollandi eigum sínum, setja tilvist íslenskra fjölskyldna í uppnám eða fara með orðspor þjóðarinnar í ræsið.

Skildi vera hægt að afsala sér ríkisborgararétti hjá svona fyrirbæri?

2 í skilorðsbundið fangelsi

Athugasemdir

[Flosi Kristjánsson, 16.2.2011 kl. 09:49]

Maður er orðinn svo vanur því að hægt sé að hundsa lög og reglur, hvort sem er í umgengni við annarra manna fé eða í umgengni við annað fólk, að það veldur hneykslan þegar einhvers staðar er stungið við fæti.

[corvus corax, 16.2.2011 kl. 09:51]

Hvað er hægt að kalla samfélag þar sem dómstólar eru svo spilltir og stórskemmdir af pólitísku inngripi í mannaráðningum og kröfu um ákveðnar niðurstöður sem dómstólarnir taka til greina. Sýndarveruleiki réttarkerfisins og dómstólanna á ekkert skylt við raunveruleikann og réttlæti er þessu hyski framandi hugtak.

[Magnús Ragnarsson (IP-tala skráð) 16.2.2011 kl. 10:18]

Áður en að allir missa vatnið þá er allt í lagi að menn átti sig á því að 9menningarnir voru allir sýknaðir af ákærunni um brot gegn Alþingi eða 100. gr. hegningarlaga. Þið sem höfðuð svona mikinn áhuga á þessu máli frá upphafi höfðuð ekki einusinni áhuga á því að kynna ykkur ákæruna og ákæruliðina en það var ákært fyrir fleirri brot, meðal annar brot gegn valdstjórninni eða 106. gr. sem er beitt þegar ráðist er á lögreglumenn eða sambærilegt og reglulega eru menn dæmidir fyrir það brot án þess að það verði allt vitlaust enda þykir það eðlilegt í okkar samfélagi að sú hegðun sé ekki eðlileg. einnig voru þau ákærð fyrir húsbrot og broti á alsherjarreglu sem er brot á lögreglulögum á við meðal annars þegar fyrirmælum lögreglu er ekki hlýtt.

Því miður treysta margir á fjölmiðla þegar þeir kynna sér málið en oft er sagan aðeins hálfsögð. Haft er eftir Ragnari Aðalsteinssyni að þau voru öll sýknuð af fyrstu ákæru, þ.e. brot gegn alþingi. Það kemur hinsvegar fram að þessi fjögur voru fundin sek m.a. um árast á lögreglumenn og sambærileg atvik.

Núna spyr ég ykkur sem voruð með þessi læti. Er þetta óeðlilegur dómur. Átti að sýkna ákærðu fyrir minna brot sem einnig var ákært fyrir og greinilega þótti sannað, þ.e. að bíta lögreglumann? Þau voru sýknuð af því sem þetta mál snérist fyrst og fremst um eða brot gegn Alþingi. Ég held að þið ættuð að fagna því að niðurstaðan hafi verið eins og þið vonuðu. Ég vona allavega ekki að ykkur hefði fundist eðlilegt að sýkna fyrir algeng brot eins og ofbeldi gagnvart sem hin ákærðu voru grunuð um og sum sakfelld fyrir...

[corvus corax, 16.2.2011 kl. 10:50]

Lítil saga frá Skrípalandi

Ókunnur, “óvelkominn” maður er staddur í inngangi stærsta skítakamars í Skrípalandi. Önugur kamarvörður ræðst aftan að þeim óvelkomna og reynir að ná á honum hálstaki. Kamarvörðurinn hefur færst fullmikið í fang og ræður ekki við aðstæður þannig að, með þann óvelkomna í fanginu sem enn snýr baki í hálstakskamarvörðinn, hrasar hann aftur á bak á annan ólánsaman kamarvörð með þeim afleiðingum að sá kamarvörður dettur á ofn á þili þar í innganginum og meiðist. Fyrir vikið er sá óvelkomni ákærður fyrir að hrinda ólánsama kamarverðinum á ofninn. Hann hlýtur svo fangelsisdóm fyrir “glæpinn”. Ef þessi saga væri um eðlilegt land en ekki Skrípaland mundi kamarvörðurinn með hálstakið vera dæmdur gerandi í málinu og hljóta fangelsisdóminn fyrir að hrinda kollega sínum á ofninn. En sagan er sönn og gerðist í risakamri í Skrípalandi en ekki í venjulegu ríki ...því miður.

[Sigurður Hrellir, 16.2.2011 kl. 11:03]

Magnús, mér er vel kunnugt um að enginn var dæmdur fyrir "árás á Alþingi". Hins vegar var ákæran m.a. byggð á 100. gr. hegningalaga sem flestir hljóta að sjá að átti engan veginn við. Með þessari ákæru var annars vegar verið að hræða fólk frá því að láta í sér heyra þegar vanhæf stjórnvöld fara með okkur í svaðið og hins vegar verið að gjaldfella réttarkerfið. Afleiðingar þess verða þær að traust fólks á dómstólum minnkar.

[corvus corax, 16.2.2011 kl. 11:15]

Hugsið ykkur mildina í dómarafíflinu í héraðsdómi: 100 þúsund króna sekt fyrir að fara inn fyrir lögregluborða og 100 þúsund króna sekt fyrir að halda þingverði! Hverslags fávitar eru í dómnum? Þingvörðurinn ætlaði að taka sér lögregluvald en var forðað frá því að þeim sem hélt honum. Var ekki viðkomandi bara að framkvæma borgaralega handtöku um stund á þingverði sem fór langt út fyrir sitt valdsvið, þingverðir hafa ekki lögregluvald ...þótt þá dreymi um það í heimsku sinni.

[Magnús Ragnarsson (IP-tala skráð) 16.2.2011 kl. 11:34]

Sigurður. Það er framkvæmdavaldið eða ríkissaksóknari sem lagði fram ákæruna og setti inn 100. gr. Dómstóllinn hinsvegar sýnkaði þau réttilega og færði rök fyrir því að það sem þau gerðu væri langt frá því sem ákvæðið fæli inn í sér. Ég get ekki séð hvernig þetta rýrir traust dómstóla af hálfu fólksins. Dómstóllinn sýndi það í dag að ákæruvaldið getur ekki komið með hvað sem er og skellt í dómarann heldur eru dómstóllin mjög öflugur ventill sem hleypti þessu ekki í gegn. Í raun sýnir þetta að dómsstólum er vel treystandi, eða er það ekki?

[Sigurður Hrellir, 16.2.2011 kl. 12:23]

Magnús, dæmi hver fyrir sig. Þessi ákæra er búin að liggja eins og mara á fólkinu í 2 ár. Það gat alls ekki vitað við hverju var að búast. Það eitt að starfsmenn Alþingis hafi geymt valda kafla úr eftirlitsmyndavélum og eytt hinu hlýtur að vekja grun um að ekki sé allt sem sýnist. Einnig er algjörlega óútskýrt hvernig stendur á vafasömu samráði saksóknarans við forseta Alþingis og skrifstofustjóra.