Að "snapa styrki"

Mér gengur illa að skilja það hvernig margir Sjálfstæðismenn hugsa. Minn ágæti gamli vinur Júlíus Vífill virðist ekki vera nein undantekning á því. Hann sér það sem galla að það skapist ný störf hjá sveitarfélögunum við að "snapa styrki í Brussel" eins og hann kýs að kalla það.

Nýlega var ég í fríi á Kanaríeyjum. Víða á eyjunum (Tenerife og La Palma) sá ég skilti sem sýndu framlag ESB til uppbyggingar á ýmsum sviðum. Ég tók nokkrar myndir af þeim til gamans sem hér má sjá fyrir neðan. Þar eru lagðir vegir og byggðir flugvellir með framlagi frá ESB. Þar eru þjóðgarðar og náttúruminjar sem styrkir frá ESB gera kleift að veita fólki aðgang að án þess að það beinlínis eyðileggi svæðin. Á hæsta toppi eyjunnar La Palma í 2400 metra hæð var meira að segja byggður stærsti stjörnusjónauki í Evrópu, William Herschel telescope með þátttöku ESB.

Mér finnst það hreinlega jaðra við forpokuðustu trúarbrögð að líta á markaðslögmálin sem upphaf og endi alls í jarðríkinu. Júlíus Vífill segir: "Rekstur sem byggist á styrkjum hefur lítið frumkvæði og lítinn lífsvilja. Styrkir einfaldlega drepa í dróma. Áherslur sveitarfélaga eiga að vera skýrar. Þær snúast um að vernda hag fjölskyldna í landinu og skapa fyrirtækjum aðstæður til þess að vaxa og dafna."

Ég fæ ekki betur séð en að Júlíus tali í tómum þversögnum og hafi lítið lært á afdrifaríkum mistökum Sjálfstæðismanna við stjórn landsins á undanförnum árum. Ef hann virkilega trúir enn að lögmálum markaðarins sé best treystandi fyrir allri atvinnusköpun og frumkvæði, til hvers situr hann þá sjálfur í borgarstjórn? 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

„Styrkir drepa í dróma“