Hetja eða skúrkur?

Guðmundur Ólafsson hagfræðingur er tíður gestur í spjallþáttum á Rás 2. Hann liggur yfirleitt ekki á skoðunum sínum sem eru sjaldnast mér að skapi þó svo að einstaka sinnum séu undantekningar á því (sjá spiladósina hér til vinstri). Hann sveiflast þannig á milli þess að vera hetja eða skúrkur í mínum augum en yfirleitt er það nú "skúrkurinn" Guðmundur sem lætur móðann mása.

Í gær tjáði hann sig t.d. um lífræna ræktun og fullyrti að hann sæi engan mun á því sem væri lífrænt ræktað og þess sem væri ólífrænt. Án þess að ég þori að fullyrða mikið um fæðuvenjur Guðmundar held ég að hann sé ekki maður sem byggir mikið á hollu mataræði. Allavega bendir holdafar Guðmundar ekki til þess að hann innbyrði mikið af lífrænu grænmeti eða hollustu yfirleitt.

Svo tók Guðmundur til við að tjá sig um Rio Tinto og gaf lítið fyrir þá fjölmörgu sem gagnrýnt hafa fyrirtækið fyrir vítaverðan sóðaskap og virðingarleysi gagnvart almenningi. Norski olíusjóðurinn var ómarktækur að mati Guðmundur vegna þess að sjóðurinn "réðst á okkur í kreppunni" og norsk stjórnvöld að sömu leyti líka.  60 þingmenn á breska þinginu sem fordæmdu Rio Tinto voru ekki heldur marktækir að mati Guðmundar því að breska þingið hafði "staðið í baráttu við okkur". Hins vegar var Guðmundur greinilega mun hrifnari af þeim jákvæðu ummælum sem blaðafulltrúi Rio Tinto lét eftir sér hafa um fyrirtækið. Að endingu sló svo Guðmundur fram "rökum", máli sínu til stuðnings, nefnilega að frægur hagfræðingur um miðja síðustu öld hefði sagt að það væri ljótt að vera arðrændur en verra væri ef enginn vildi arðræna mann. Hvað Guðmundur vildi nákvæmlega rökstyðja með þessu um starfsemi Rio Tinto er mér að vísu algjörlega hulið.

 

Líklega mætti beita svipuðum rökstuðningi og Guðmundur sjálfur og slá skoðanir hans á stóriðju eða embættisfærslum forsetans út af borðinu með þeim "rökum" að Guðmundur sjái engan mun á lífrænt og ólífrænt ræktuðu grænmeti!

Taldi synjunina auka atvinnuleysi