Blórabögglar

Í dag er sorgardagur því að meirihluti Alþingis hefur lagt blessun sína yfir að almenningur sé gerður ábyrgur fyrir glæpsamlegri starfsemi einkaaðila. Fulltrúar smáþjóðar norður í ballarhafi hafa samþykkt að gera þjóð sína að blóraböggli í vanhugsaðri reglugerð ESB þrátt fyrir að öll réttlætissjónarmið séu fyrir borð borin. Þau lögðu hart að sér að útbúa alls kyns fyrirvara sem breskir dómstólar geta stungið undir stól en hversu hart lögðu þau að sér að ná eyrum annarra Evrópuþjóða til að útskýra stöðu Íslands og krefjast sameiginlegrar ábyrgðar?

Illt er þeirra ranglæti en verra er þeirra réttlæti.

Icesave-frumvarp samþykkt

Jón eða séra Jón

Þetta er enn og aftur spurning um réttlæti. Hvorki Guðmundur Andri né ég áttum kost á kúluláni fremur en almennir borgarar í þessu landi þegar við fjárfestum sparifé okkar í fasteignum. Valið stóð á milli þess að taka verðtryggð lán á háum vöxtum eða gengistryggð lán nokkuð lægri vöxtum. Bankarnir sömdu lánasamningana einhliða og bjuggu svo um hnútana að áhætta þeirra var engin. Þeir voru bæði með belti og axlarbönd en okkur var gert að setja allt að veði, ekki bara umræddar fasteignir heldur allt.

Þrátt fyrir þetta tókst stjórnendum bankanna ekki að halda þeim á floti. Frjálsi Fjárfestingarbankinn er rekstrarlega liðið lík og er það með ólíkindum miðað við það sem að ofan er lýst. Okkur sem fjárfestum að hluta til með lánsfé frá bankanum er nú sagt að við séum ekki "fjárfestar" samkvæmt skilgreiningu bankans og þess vegna ekki þess verðir að semja um yfirtöku okkar eigin skulda. Kúlulána-Kristján fengi hins vegar aðrar móttökur enda nokkuð vel giftur. Það er ekki sama að vera Jón eða séra Jón í þessu landi, það er margsegin saga.

Engu að síður mjög góð hugmynd hjá Guðmundi Andra svo langt sem hún nær.

Vilja taka yfir Frjálsa fjárfestingabankann